Persian adult standing in black and white

Kot perski

Chociaż koty perskie mają czarujące, melodyjne głosy, wolą komunikować się z opiekunami za pomocą swojej inteligentnej ekspresji.

Informacje o kotach perskich

Kot perski ma przyjazną i łagodną naturę, ponadto jest cichy i raczej niekłopotliwy. Koty tej rasy lubią być szczotkowane i głaskane przez dzieci, ale raczej nie będą uczestniczyć w żywiołowych zabawach.

Koty perskie preferują w domu stałe rytuały, spokojną atmosferę i łagodne traktowanie. Czują się one najpewniej na ziemi i rzadko się wspinają. Chętnie bawią się zabawkami, ale równie chętnie wylegują się spokojnie w ulubionym miejscu.

Źródło: kluczowe fakty i cechy pochodzą z World Cat Congress (WCC)

Specyfika rasy

Kategoria wielkości: Średni
Średnia długość życia: 12–17 lata

Cichy / Spokojny / Towarzyski / Wylewny

Kluczowe fakty

Najlepiej czuje się w spokojnym otoczeniu
Wymaga częstej pielęgnacji
Najlepiej sprawdza się jako kot przebywający w pomieszczeniach

Pochodzenie rasy

Najbardziej prestiżowa rasa kotów na świecie zawdzięcza swoją nazwę, choć nie cały rodowód, fascynującemu imperium starożytnej Persji. Nie można dokładnie określić pochodzenia kota perskiego. Większość ekspertów zgadza się, że koty długowłose to wynik mutacji genetycznej, a długowłosa odmiana kota może być wynikiem krzyżówki europejskiego kota dzikiego z kotem Pallasa (kotem stepowym). Dziki kot Pallasa został odkryty w regionie Morza Kaspijskiego i występuje też na stepach Azji Środkowej.

Pierwsze wzmianki i kotach długowłosych w Turcji i Persji pochodzą już z XVII wieku. Dzisiejsze koty perskie to prawdopodobnie mieszanka różnych ras, rasa powstała dzięki długotrwałym wysiłkom zapalonych hodowców. Oficjalny debiut rasy miał miejsce w londyńskim Pałacu Kryształowym w 1871 r. Przodkowie kotów perskich zagościli w najwyższych sferach europejskiej arystokracji i od tego czasu rasa nigdy nie straciła prestiżu.

stan zdrowia

Koty perskie należą do grupy ras brachycefalicznych, wyróżniających się szeroką, spłaszczoną czaszką oraz skróconą kufą. Specyficzne cechy budowy anatomicznej mogą zwiększać podatność na określone dolegliwości, na przykład problemy ze skórą, oczami, oddychaniem, a także słabą tolerancję wysokich temperatur. Podobnie jak w przypadku innych ras brachycefaliczych, doradzamy wybór kota, którego cechy fizyczne nie są uwydatnione aż do przesady, zakup od odpowiedzialnego hodowcy i zasięgnięcie porady u lekarza weterynarii.